بسم الله الرّحمن الرّحیم

من نپرسیدم هیچ

هیچ کس نیز نگفت

نوجوانی سپری گشت به بازی، به فراغت، به نشاط

فارغ از نیک و بد و مرگ و حیات

بعد از آن نیز نفهمیدم من

که چسان عمر گذشت

عمر بگدشت به بی حاصلی و مسخرگی

چه توانی که ز کف دادم مفت

من نفهمیدم و کس نیز مرا هیچ نگفت

قدرت عهد شباب

می توانست مرا تا به خدا پیش برد

لیک بیهوده تلف گشت جوانی،هیهات...

(نسرین صاحب)

.

.

امام علی(ع):

من برای این آفریده نشده ام که خوردن خوراکیهای لذیذ، مرا مشغول سازد،همچون حیوانی که به آخور بسته و همه همتش خوردن است،

یا حیوانی که در چراگاه رهایش کرده اند که کارش چریدن و انباشتن شکم است و نمی داند که از او چه میخواهند،

برای این مرا نیافریده اند که مهمل و بی فکر رها شوم و زندگی را به عبث و بیهودگی بگذرانم.

.

.

امام علی(ع):پیش از آنکه راه نفس بسته شود، نفس بکشید!

.

.

امام علی(ع): بدان که دنیا خانه ی آزمون و بلاست،

به گونه ای که دنیادار، هرگز ساعتی را به به بیکاری و بی ثمری نمی گذراند

مگر آنکه همان ساعت بی ثمر در روز قیامت حسرتی بر او خواهد شد.